Dit is Gert ! (Lijdenssituatie)



Armoede is als een diepe put waaruit je
niet meer kan klimmen.
Soms vraag je je nog af of het wel de
moeite is om het nog te proberen.
Aan die mensen heb ik een boodschap,
NEVER GIVE UP ! 



Armoede, het overkomt je, of het ligt deels aan jezelf (bv: gat in je handen). Ik bespreek een lijdensituatie, die velen over het hoofd zien, namelijk: ARMOEDE.
Velen krijgen bij armoede het beeld van een irritante kerel die u komt lastig vallen en nogal dronken vraagt achter een aalmoes, wat is onze reactie op zo’n persoon: zoek werk ! Maar wat als de persoon in kwestie er niet kan aandoen? Wensen wij iemand toe dat hij/zij moet leven op de restjes van de maatschappij ? Mijn vraag is aan ons, als maatschappij; worden wij geen egoïstische monsters?

Zelf zijn mijn ogen pas open gegaan, nadat ik het progamma ‘rekening in het rood’ ben gaan volgen op VT4, dit progamma geeft armoede een gezicht !
Omdat er nu al een aantal mensen aan bod zijn gekomen, bespreek ik nu slechts één geval, namelijk Gert. Gert, een jonge adonis, had een geweldig leventje totdat de deurwaarder aan zijn deur stond,  Gert’s mama had namelijk  financiële problemen. Daarom werd hij de deur uitgewezen, mama moest ineens niets meer van hem weten, terwijl zij de probleemmaker was. Het geld dat op z’n rekening stond werd dan ook door de mama geplunderd. Het enige dat hij nog had was zijn rijbewijs en enkele officiële documenten: identiteitskaart, SIS kaart, etc. Toch wel geschrokken van de situatie, gaat hij even op straat wonen, vermits hij hoopt dat z’n moeder hem terug in huis zal nemen. Fout, gedacht ! Gert ging dan maar in een bunker wonen, zijn papieren werden gestolen en hij had niks meer, zelfs geen bestaansbewijs, sindsdien leefde hij in anonimiteit.  

Gert leed zowel lichamelijk, namelijk de zware winters die hij moest doorbrengen in een armoezalige omgeving, namelijk een bunker (tocht,vochtigheid,koud), als emotioneel, als jonge gast zag hij het soms niet meer zitten en dan is de gemakkelijkste optie zelfdoding. En ook nog sociaal, want ineens moest niemand meer van hem weten. Toch bleef hij positief denken en hoopte hij op verbetering en die kwam er dan ook, na enkele zware winters achter de rug te hebben, besloot de politie dat het niet meer zo verder kon, ze drongen aan bij het OCMW voor huisvestiging en die kreeg hij dan ook, maar deze moest hij delen met een oudere man, wat hij niet zo erg vond. Vermits hij een dak boven zijn hoofd had, wat gezelschap, en hoop ! Z’n geluk kon niet meer stuk, hij zocht achter werk en zou elk vuil klusje aannemen, als hij maar zelfstandig kon worden, hogerop klimmen in de maatschappij. Hij werd vuilnisman, maar dat alles kon hem niks schelen, want hij was de gelukkigste man van de hele wereld, dit alles zou niemand hem nog afpakken !

Of ik iets van het boek Job in het verhaal herken? Het is gewoon volledig hetzelfde, maar gemoderniseerd namelijk: job was gelukkig -> lijden -> meer lijden ->  hoop -> geluk
Gert: gelukkig -> armoede -> anonimiteit -> hoop -> geluk !
Gert zag zijn situatie niet als de fout van god, maar iets als een blokkade in z’n leven, waar hij weer eens zou uitkomen, als hij maar zou blijven geloven.

Conclusie uit Gert zijn verhaal = God wil het lijden niet. Het komt niet van hem.

(Bron: Eigen samenvatting van het verhaal over Gert: bron: afleveringen 'rekening in het rood' )