De verhalen waarmee je als kind voor het eerst mee in contact komt, zijn meestal voorgelezen sprookjes. Ook voor mij was dit het geval. Maar ik vond het zo vervelend dat men ze moest voorlezen. Ik wou altijd zelf kunnen lezen en net als mijn neefje memoriseerde ik een heel sprookje uit mijn hoofd en als men begon met voorlezen, wou ik altijd zelf beginnen met ‘lezen’. Ik wist welke zinnen bij welke pagina hoorden, dus nam ik vaak het heft in handen en liet de lezer, vaak mijn oma, stoppen met lezen en begon zelf verder te vertellen. Mijn favoriete sprookje was ‘Sneeuwwitje’ ,het meisje had zwarte haren, net als ik en had ook een kwaadaardige stiefmoeder.
Toen ik echt begon met lezen, bestonden mijn boekjes vooral uit kortsprookjes. Toen las ik het sprookje ook voor voor mijn ouders en ik was zo trots op het feit dat ik ze niet meer uit mijn hoofd moest leren. Ik herinner mij nog één kortsprookje, eigenlijk was het eerder een fabeltje. Het was een klein vierkant boekje, dat amper uit 6 pagina’s bestond. Het ging over een haas en een schilpad. De haas ( die iedereen kent als een snel dier) daagde de schilpad uit tot een race en de uiteindelijke winnaar was de schilpad(, die vaak wordt geassocieerd met een sloom dier). De moraal van het verhaal is; onderschat niemand en heb geen groot ego van uzelf. Dat was één van mijn favoriete boekjes vanwege de mooie prentjes.
Toen ik al wat vlotter begon te lezen, kreeg ik van mijn oma een serie Tinny boekjes, die nog steeds een mooi plaatsje hebben op mijn boekenkast. Papa gaf mij dan zijn stripcollectie die hij verzameld had in zijn jeugdjaren, die nog in zijn tijd 20 BEF het stuk kostte. Ik las ze graag en nog steeds en daardoor geraakte ik in strips geïnteresseerd. In de zomer ga ik elke rommelmarkt af, in de hoop een stripnummer te vinden dat ik nog niet heb.
Uiteraard begon na lange tijd het gemakkelijke taalgebruik van de Tinny boekjes mij te vervelen en wou ik beginnen met echte boeken. Ik had het geluk dat we thuis een grote schatkist hadden aan boeken, daarom was het voor mij ook nooit nodig om naar de BIB te gaan.
Op mijn communiefeest kreeg ik van mijn vader’ kennissen 3 boekjes van de welgekende horrorreeks Kippenvel. Die boekjes wakkerden mijn interesse voor horror aan. Maar die interesse was maar van korte duur. Nadat ik op de late leeftijd van 12 jaar een bibliotheekkaart aanschafte, ging er een nieuwe deur voor mij open en ging ik voor het eerst naar de bovenverdieping van de BIB. Ik was geschrokken dat er zo’n grote waaier aan mogelijkheden was, dat ik uit verwarring gewoon een boek bij de AD nam. Het toeval trof dat het een boek was dat voor eeuwig mijn leessmaak zou veranderen. Het boek heet ‘Loverboys’ en is geschreven door Helen Vreeswijk, één van mijn favoriete schrijfsters. Sindsdien zijn taboethema’s mijn favoriete thema’s.
Mijn top 3 van boeken wijken niet af van mijn genre. Ze gaan alle drie over taboethema’s:
1)’Loverboys’ van Helen Vreeswijk
“Mo is knap, spannend en een beetje mysterieus. Mo is een loverboy, hij is doelbewust op zoek naar jonge meisjes die zich niet goed in hun vel voelen en niet al te stevig in hun schoenen staan. Mo overlaadt hen met cadeaus en doet alles om het de meisjes naar de zin te maken.
Lisa en Kelly worden allebei smoorverliefd op hem en dat is precies wat hij wil. Hij speelt de twee vriendinnen tegen elkaar uit, maar de meiden willen hem niet teleurstellen en zeker niet verliezen. Om te bewijzen dat ze van hem houden, gaan ze ver. Veel te ver. Door toedoen van Mo komen ze in de prostitutie terecht. Dan volgt een barre strijd om te ontsnappen aan zijn terreur.” (Beschrijving)
2) ‘Glazen hart’ van Femke Deens
“Misschien gaat het over. Ik hoop het. Ik denk het wel.
Tot die tijd moet ik proberen de scherven van mijn hart weer aan elkaar te lijmen. Maar helemaal doorzichtig zal het nooit meer worden. De barstjes blijf je zien.” (Favoriete citaat uit het boek)
3) ‘Blauw is bitter’ van Dirk Bracke
(voorflap)
Ik bemerk wel dat ik nog steeds dezelfde boeken lees als in het eerste middelbaar, maar veel minder. De oorzaak daarvan is school. Ik lees altijd ’s avonds in mijn bed, mijn bed is mijn persoonlijke leeshoekje, maar door het vele huiswerk gaat dat niet meer of ben ik gewoon zo moe dat ik maar tot 10 bladzijden ver geraak. Het weekend is voor mij dus een ideale periode om te lezen.
"Het zou goed zijn boeken te kopen, als men de tijd om ze te lezen er bij kon kopen."(A. Schopenhauer)
No comments:
Post a Comment