Zomer 2010 (Lore en Wendy)

Zomer 2010:
 
Onze zomer was te radicaal voor woorden, maar toch zullen we er deeltje over onthullen voor onze blogglezers.
De zomer was voor ons beide zeer bewogen. We leerden vele mensen kennen, vrienden voor het leven.

Door de ogen van lore…

Tot mijn eigen grote verbazing heb ik mij deze zomer amper verveeld. Mensen die mij kennen weten overduidelijk waar ik het over heb: ja, ik ben lui. Meeste vakanties spreek ik weinig met mensen af en hou ik me vooral bezig met het kijken van films op de pc. Maar deze zomer was, gelukkig, anders. Ik kan je niet zeggen hoeveel keer ik Brugge heb gezien, en ook de cinema heb ik niet onberoerd gelaten. Een van de medeplichtigen die voor deze bewogen zomer hebben gezorgd is mijn vriendin Lisa. Ook ben ik ongeveer in het midden van de vakantie op reis geweest naar Kroatie. Prachtig land met een helderblauwe zee en gezellige badstadjes, alleen was het jammer genoeg met de cm. Als je je afvraagt waarom ik ‘jammer genoeg’ zeg, de cm heeft een reputatie van de goedkoopste en dus ook de beroerste (enkel de accommodatie bedoel ik wel) vakenties aan te bieden, maar desalniettemin heb me kostelijk geamuseerd. En ik heb toch eindelijk een beetje kleur gekregen ;). Eerder die vakantie ben ik ook eens met mijn familie naar Duitsland geweest, wat we altijd doen om de wijn op te vullen, maar dat waren maar twee daagjes.
Mijn beste vriend Vincent heeft in deze vakantie ook een cruciale rol gespeeld. Als de verveling dan toch eens stiekem dreigde binnen te glippen, was hij diegene die me net op tijd bevrijdde. Samen hebben we veel op de wii gespeeld, of zijn we simpelweg een keertje gaan skaten. Dit is al jarenlang onze traditie, dat we in de zomervakanties elkaar geregeld zien.
En ik hoop dat er nog vele zomer zoals deze mogen volgen, hoe volwassen we ook worden…
Door de ogen van Wendy:

Mijn zomer was weggelegd voor een nieuw avontuur. Ik ging op een zomercursus(Engels) naar het zonnige Malta. Het was op mijn eentje, maar eigenlijk gaf ik er niet om. Het was een beetje zelfstandig (volwassen)worden.

Ik leerde veel  mensen kennen, van alle uithoeken van de wereld; Gran Canaria, Duitsland,Frankrijk, Libië etc. Ware vrienden voor het leven.
Zo’n cursus kan ik iedereen aanraden. Je leert niet enkel een nieuwe taal, maar ook een nieuwe cultuur. Daarom had ik er zelf voor gekozen om bij een gastgezin te verblijven. Je leert daardoor wel veel over de Maltezers. Het is een vriendelijk volk, maar net als de Italianen, zijn Maltezers ware vurige hengsten. Tot mijn grote ergernis.

Een tweede deel van mijn vakantie was weggelegd voor mijn passie, namelijk paardrijden. Net als elk jaar, spraken we weer af met dezelfde groep. Om iemand terug te zien na 1 jaar heeft wel een raar gevoel. Iemand verandert in een jaar niet enkel van uiterlijk, maar ook karakter, houding..

Men zegt dat je volwassener wordt met de jaren en eigenlijk merk je dat wel beetje. Maar toch verliezen we onze wilde haren niet.